Blog 1: Hoe het allemaal begon


- 1 april 2023 -

Lente! Heerlijke, nieuwe energie. En aan alles voelen we: tijd om weer in de pen te kruipen! Eens kijken of we het nog niet verleerd zijn. Deze blog is bedoeld om lekker van ons af te schrijven over "la vida Posselbol". Een korte recap voor als je pas net naar ons kanaal zapt:


Het is het voorjaar van 2021. Na 3 campertrips en het daarbij komende gevoel van vrijheid zijn we eraan toe om weer meer te gaan settelen. Op zoek naar een stukje land, een plek om te aarden in de rust van het groen. De zoektocht begint in Andalusië, Zuid-Spanje, maar al gauw merken we: hier gaan we niet vinden waar we naar op zoek zijn voor het budget dat we beschikbaar hebben. Plus het zuiden is erg droog en zal dat ook steeds meer worden. Bij toeval stuiten we op een advertentie in Noord-Oost Spanje, met alles erop en eraan waar we naar op zoek zijn... Let's go! 


We pakken de camper en reizen naar Noord-Oost Spanje. Het stuk land blijkt al verkocht en de omgeving is anders dan verwacht. Erg droog en dor, het doet aan als een Westernfilm. Helaas is dit toch ook niet helemaal waar we naar op zoek zijn. Omdat het tijd is om de campervoorzieningen te doen, rijden we naar een camperplaats in de Matarraña. Wow.. wat is het hier prachtig! Hier zien we onszelf wel neerstrijken. 


We speuren het internet af naar stukken land die te koop staan, bezichtigen er behoorlijk wat maar het is het allemaal net niet. De één ligt dichtbij een stal waardoor je de hele dag in de stank zit, de ander is dichtbij een weg, weer een ander is juist te ver afgelegen. Als we denken dat we alles gezien hebben besluiten we nog op een laatste, heel vage advertentie af te gaan. Er wordt geadverteerd voor een huis, maar ook veel land. De advertentie staat er daarnaast twee keer op, ook voor twee verschillende prijzen (welkom in Spanje ;)). Maar wie niet waagt, wie niet wint! 


De eigenaar haalt ons op bij de benzinepomp. Gelukkig maar, want onze ervaring met Spanjaarden die de weg proberen uit te leggen is over het algemeen niet direct positief (bij de derde dode palmboom links). We rijden 5 minuten op een verharde weg en vervolgens nog 5 minuten over een zandweg. Hobbelend en bobbelend maar direct verrast over deze mooie toegangsweg. Midden in de natuur, alleen maar groen om ons heen. De ontzettend lieve eigenaar laat ons het land zien. Er staan olijfbomen op, amandelbomen, alles is groen en kleurig en ook staat er een op te knappen schuur op. We worden overspoeld door het geluid van de wind en de vogeltjes. Verder is het stil. En wijzelf zijn er ook een beetje stil van. Zodra we weer samen terug zijn en in de camper stappen, kijken we elkaar aan en lachen we. Dit is hem hè? Ja, dit is hem!


En zo geschiedde. In april tekenen we voor ons "stukje" land van 6 hectare en zijn we trotse eigenaresses van een zogeheten finca. Later in het jaar kopen we er nog een stuk "wild" land bij en hebben we 10 hectare in totaal. Wat we daarop en -mee allemaal doen? Dat kun je hier lezen!


Liefs,


De Olijvenwijven 🌿

Ana & Milou